Απολινώσεις Κιρσών
Ως κιρσοί ορίζονται διατάσεις φλεβών στα πλαίσια διαφόρων νοσημάτων του πεπτικού με συνηθέστερο την κίρρωση που προκαλεί πυλαία υπέρταση. Οι κιρσοί μπορεί να εμφανίζονται σχεδόν σε οποιοδήποτε σημείο του πεπτικού με συνηθέστερες εντοπίσεις τον οισοφάγο και το στόμαχο. Η σοβαρότερη επιπλοκή των κιρσών, και δυνητικά επικίνδυνη για τη ζωή, είναι η αιμορραγία αυτών. Ως εκ τούτου απαραίτητη είναι η παρακολούθηση των ασθενών με κιρσούς αλλά και οι θεραπευτική παρέμβαση προς αποφυγή των επιπλοκών τους. Η διάγνωση των κιρσών οισοφάγου και στομάχου πραγματοποιείται με διενέργεια γαστροσκόπησης, και η αρχική αντιμετώπιση αυτών είναι συντηρητική με φαρμακευτική αγωγή, όταν όμως αυτή δεν είναι πλέον αρκετή ενδοσκοπική παρέμβαση απαιτείται. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται απολίνωση κιρσών. Απολίνωση κιρσών ως επείγουσα παρέμβαση διενεργείται και σε περίπτωση αιμορραγίας κιρσών.
Διαδικασία
Η απολίνωση των κιρσών κατά κανόνα διενεργείται σε περιβάλλον κλινικής. Η αρχική διαδικασία είναι όμοια με αυτή της γαστροσκόπησης. Στο γαστροσκόπιο προσαρμόζεται ειδική συσκευή μιας χρήσης που ονομάζεται απολινωτής στην άκρη του οποίου υπάρχουν ελαστικά δαχτυλίδια. Κατά την απολίνωση οι κιρσοί αναρροφώνται εντός του απολινωτή και δένονται με τα ελαστικά αυτά δαχτυλίδια με αποτέλεσμα τη μείωση της ροής του αίματος στους κιρσούς και την προοδευτική μείωση του μεγέθους τους και την εξαφάνιση τους. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται έως την επίτευξη του επιθυμητού ενώ απαραίτητη είναι και η περιοδική παρακολούθηση των ασθενών αυτών.
Κίνδυνοι απολίνωσης κιρσών
Η απολίνωση κιρσών είναι μια επεμβατική διαδικασία σε ασθενείς που κατά κανόνα πάσχουν ενώ και οι ίδιοι οι κιρσοί είναι εύθραυστες δομές σε σχέση με το φυσιολογικό βλεννογόνο. Οι κίνδυνοι της κλασικής ενδοσκόπησης από τη μέθη συνεχίζουν να υπάρχουν. Επιπλέον κατά την απολίνωση κιρσών είναι υπαρκτός ο κίνδυνος αιμορραγίας τους τόσο κατά τη διάρκεια της επέμβασης όσο και κάποιες ώρες ή μέρες μετά όταν τα ελαστικά δαχτυλίδια πέφτουν. Εμπύρετο μπορεί να παρουσιαστεί σε κάποιες περιπτώσεις. Οι κίνδυνοι πρέπει μεν να λαμβάνονται υπόψιν στις διαδικασίες αυτές, οι ασθενείς όμως κατά κανόνα δεν έχουν δυνατότητα για άλλου είδους παρέμβαση.