Δυσφαγία

Ο όρος δυσφαγία ή δυσκαταποσία αναφέρεται στη δυσκολία μεταφοράς του περιεχομένου του στόματος τοω στόμαχο. Διακρίνεται σε δυσκολία σχηματισμού του βλωμού και της έναρξης της κατάποσης (δυσκαταποσία) και σε δυσκολία μεταφοράς του οργανωμένου βλωμού στο εσωτερικό του στομάχου (δυσφαγία). Εάν η διαδικασία αυτή συνοδεύεται και από πόνο, τότε πρόκειται για οδυνοφαγία.

Αίτια  δυσκαταποσίας και  δυσφαγίας

Η δυσκαταποσία και η δυσφαγία προκαλούνται συνήθως από κάποια βλάβη ή διαταραχή του ανώτερου πεπτικού σωλήνα, δηλαδή της στοματικής κοιλότητας, του φάρυγγα, του οισοφάγου και του στομάχου, ιδιαίτερα στην περιοχή της συμβολής του με τον οισοφάγο. Συνήθως όμως το πρόβλημα εντοπίζεται στον οισοφάγο. Νευρολογικές νόσοι, φλεγμονές ή και όγκοι μπορεί να είναι κάποια από τα αίτια.

Συμπτώματα δυσκαταποσίας και δυσφαγίας

• Αδυναμία ή δυσκολία στην κατάποση
• Πόνο κατά την κατάποση
• Αίσθημα κατακράτησης ή ενσφήνωσης του βλωμού στον οισοφάγο
• Βήχα και αίσθημα πνιγμονής κατά την κατάποση
• Σιελόρροια
• Δυσκολία στην ομιλία

Εάν εμφανίσετε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, θα πρέπει να επισκεφθείτε τον γαστρεντερολόγο.

Διάγνωση δυσφαγίας

• Ενδοσκόπηση ανώτερου πεπτικού (γαστροσκόπηση)
• Μανομετρία οισοφάγου
• Δοκιμασία κατάποσης με βαριούχο γεύμα

Η γαστροσκόπηση ελέγχει με άμεση όραση πιθανά προβλήματα του οισοφάγου, ενώ με τη μανομετρία υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου της λειτουργικότητας των μυών του οισοφάγου, της δυνατότητας του να συσπώνται και να χαλαρώνουν και να προωθούν σωστά το βλωμό.

Αντιμετώπιση της δυσφαγίας

Η αντιμετώπιση της δυσφαγίας εξαρτάται από το αίτιο που την προκαλεί. Η δυσκαταποσία για παράδειγμα μπορεί να χρήζει αντιμετώπισης από ειδικό λογοθεραπευτή. Σε βλάβες του οισοφάγου μπορεί να χρειάζονται:

• Διαστολές οισοφάγου, είτε με μπαλόνι είτε με ειδικούς διαστολείς (κηρία Savary).
• Χειρουργική αντιμετώπιση, σε περίπτωση καρκίνου ή άλλου όγκου του οισοφάγου.
• Χειρουργική ανάταξη διαφραγματοκήλης που προκαλεί υποτροπιάζουσα ή ανθεκτική οισοφαγίτιδα
• Φάρμακα για την αντιμετώπιση των φλεγμονών που αναπτύσσονται από την παλινδρόμηση οξέος ή από λοιμώξεις (βακτήρια, μύκητες, ιούς).